Dag 26

Bonjour,

Vandaag was het tijd om te douchen, maar geen normale douche..

Het werd weer een erg vroege dag, om half 6 ging de wekker af, want om 6 uur moesten we alweer op de motor zitten (dit keer achterop). En wat is erger dan 's morgens wakker worden om half 6, wakker worden om half 6 terwijl het keihard regent. Dus om kwart voor 6 waren we aan het lopen richting het verzamelpunt door de stromende regen. Eenmaal aangekomen moesten we nog even wachten op de chauffeurs en was er gelukkig een hele aardige man die voor ons een regenponcho wou halen. Dus uiteindelijk zaten we om kwart over 6 achterop de scooter richting het olifantenkamp Tangkahan, met onze poncho's op onze kop. Na 2 uur afzien achterop de scooter over wegen die meer gat als weg bevatte (bijna net zo erg als België), kwamen we dan om 8 uur aan. 

En je denkt miss gelukkig in ieder geval droog aangekomen, Ha grappenmaker! Er lagen onderweg overal plassen en de poncho gaat tot je middel dus onze broeken waren na 10 min al doorweekt en we hebben onderweg elke mogelijke plas gepakt, dus onze schoenen waren ook drijfnat. Eenmaal onze poncho's uitgedaan te hebben kregen we wat fried noodles om de dag mee op te starten en wat op te warmen, en om 9 uur werden we door één van de rangers geleid naar de olifanten. Ik denk dat we met een groep van ongeveer 20 man waren, dus het viel alleszins mee. Helaas zaten daar natuurlijk wel Nederlanders bij en nog teleurstellender ook een hoop Franzen. Door omstandigheden (geen andere shirts meer over) had ik mijn appie-overhemd aan, dus dat was even schamen :p.

Na wat instructies gehad te hebben en onze zwembroek aan te trekken, kwamen de olifanten aangestampt. Nadat de olifanten even gezwommen en gespeeld hadden, kregen we allemaal een borstel in onze hand gedrukt en was het tijd voor de grote schoonmaak. Ze gingen gelukkig allemaal op hun zij liggen en toen was het schrobben geblazen. Luuk en ik hadden het geluk en miss de pech dat we een olifant voor onszelf hadden, wat qua foto's en qua ervaring wel leuker is, maar het duurt wel een stuk langer voordat ie schoon is. Na ons een lamme arm geschrobt te hebben, dachten we dat we klaar waren, maar de andere kant moest natuurlijk ook nog. Dus na even omdraaien mochten we weer aan het werk. Na ons goede schrobwerk was het tijd om zelf ook even schoon te worden, doormiddel van een olifantendouche, een hele aparte ervaring. En daarna wou onze olifant mij ook nog even een besnuffelen met zijn slurf, dus helemaal schoon was ik uiteindelijk niet.

Na het badderen is het natuurlijk tijd voor ontbijt. Dus we kregen allemaal een zakje met wat groente en fruit. Na de voedertijd was het tijd voor de meeste toeristen om weer naar huis te gaan. Behalve wij, we hadden als enigste nog een wandeling geboekt met de olifanten. De wandeling was echt geweldig, we gingen samen met 3 olifanten en de enigste gidsen die geen Engels spreken in Bukit lawang op pad. De 3 olifanten heetten Olivia (de moeder), Europa (de tiener) en Carlos (het kleintje). Onderweg mochten we ze nog meerdere keren voeren en Carlos wou telkens spelen en vond het leuk om telkens tegen me aan te duwen. Eenmaal aan het lopen, moesten we doordat het zo hard had geregend 's morgens door een blubberpad heen, dus je moest onderweg uitkijken waar je je voeten neer zette. Het tempo lag net iets hoger dan de afgelopen dagen met onze slome expats. Sommige stukken schoten echt niet op want dan zatrn ze lekker planten te eten en op een gegeven moment kwam Carlos weer naar me toe want die wou weer spelen. Ik dacht "de afgelopen keren ben ik ook blijven staan dus nu zal het ook wel gaan" alleen Carlos besloot zijn volle gewicht erin te zetten en lag ik dus al snel op de grond in de modder (mijn witte overhemd!! D: ) met Carlos half bovenop me, gelukkig achteraf nergens last van. Na 4 keer de bloedzuigers van ons afgetrokken te hebben kwamen we aan bij de eindbestemming en kregen we nog een ananas als een soort van fruitbreak.

Na onze schoenen een klein beetje in de rivier schoongemaakt te hebben, was het tijd voor de terugreis. Om bij de motor te komen moesten we alleen eerst nog door de rivier waden, dus ook terug zaten we nat op de motor. Na een helse terugweg wat wel 4 uur leek te duren kwamen we om 2 uur aan bij onze accomodatie, helemaal afgemat. Gelijk maar even naar het restaurant waar we allebei een groot bord gebakken banaan hebben gegeten en daarbij weer een spelletje hebben gespeeld tot een uur of 5. Na een koude douche en onze schoenen verder schoongemaakt te hebben zijn we weer naar beneden gelopen om dit keer wat avond te eten en natuurlijk weer spelletjes te spelen.

Om 10 uur hielden we het weer voor gezien want morgen is weer een leuke reisdag richting Berastagi.

Ooievaar,

Stan