Dag 19

Goeie morgens, 

Na 's nachts 2 keer wakker te zijn geworden, 1 keer door gebedsspreekoren en 1 keer door een kukelende haan, begon onze "uitrustdag".

De uitrustdag begon met verkennen wat zich nou precies buiten de voordeur bevond, aangezien gister alles pikzwart was. Toen we de deur open deden kwamen we in een hele andere wereld terecht. We bevonden ons in een prachtige vallei omringd door stijl omhooggaande kliffen, met een stralende zon erbij een prachtig uitzicht! Na dit uitzicht tot ons genomen te hebben werden we verwelkomd met een ontbijtje bij ons huisje, Nasi goreng met een hoop fruit, een erg goed begin van de dag dus :).

Na even gechilld te hebben op ons veranda zijn we uiteindelijk maar fietsten gaan huren, we kregen 2 mountainbikes waarvan de zadels gelukkig wel verstelbaar waren, maar de sturen niet :|. Dus na 10 minuten rijden had ik natuurlijk al last van mijn rug. Eenmaal onderweg kwamen we erachter dat de mountainbikes niet naar de 2e versnelling konden omdat de ketting dat niet trok, lekker dan. Dus om maar een beetje vooruit te komen moesten we als een gek gaan trappen. We waren erg blij (en uitgeput) toen we bij onze eerste tussenstop aankwamen, een waterval. Na onze fietsten geparkeerd te hebben, kwamen we na 2 minuten lopen al bij de waterval uit. Alleen tussen het  beste uitzicht op de waterval en het pad zat een beekje en om bij het uitzicht te bekijken moesten we via allemaal stenen het water oversteken. Mij op mijn gympies en mijn atletische vermogen ging dat natuurlijk perfect af, Luuk gleed echter na een steen of 3 al het water in met zijn bergschoenen (die hebben tot nu toe weinig grip), dus die had de rest van de middag natte schoenen. Na even uitgerust te hebben bovenop een rots, zijn we weer terug gesprongen, en weer terug op die verschrikkelijke fiets. Gelukkig nadat we 5 min onderweg waren en we toch uit wanhoop met de versnelling bleven kloten sprong die opeens in zijn 2, mijn middag was gered. In onze hogere versnelling konden we eindelijk wat tempo maken en lekker crossen, het werd op gegeven moment een soort van race. Door het natte weer van de vorige dag lagen allemaal plassen, en wij dus als kleine kinderen elkaar proberen nat te maken. Op gegeven moment kwam er een grote plas aan, dus wij allebei volle snelheid, probleempie voor Luuk want ik lag voorop. Dus Luuk probeert nog te remmen, maar net iets te hard dus die ging nog even naar de grond, maar hé niet nat!

Na een heerlijk rondje gereden te hebben door het omliggende dorp, genietend van het uitzicht, zijn we nog even richting een soort markt gefietst. Hier hebben we nog een paar pakken oreo's gekocht en luuk een soort van chipsspies. Na even geschuild te hebben voor de regen, vonden we het wel weer mooi geweest en zijn we terug gefietst naar de homestay. Na heel lang op bed gelegen te hebben en op het veranda te hebben gezeten kregen we eigenlijk wel trek, dus gingen we ons klaarmaken voor avondeten.

We waren 's avonds namelijk uitgenodigd voor een feest wat de buren van de homestay gaven. Hun zoon was namelijk 10 geworden en dat word in moslimcultuur gevierd met een besnijdenis en een groot feest daarna. Iedereen moest 25k (1,65) betalen voor het eten en de rest van de avond en dat ging dan naar de opleiding van dat jongetje toe. Dus wij gingen er samen met onze host heen zodat we niet helemaal het diepe in doken. Het was een lopend buffet dus waarvan we de helft van het menu natuurlijk niet kenden, onze host heeft ons uitgelegd wat alles was en uiteindelijk van alles maar een beetje genomen. Gelukkig smaakte het meeste zeer goed, behalve de tempehblokjes die waren niet te hachelen. Gelukkig konden we die smaak wegspoelen met wat rijstpudding, ook goed om de pepers weg te filteren :p. 

Na het eten werden we geleid naar de backroom, waar alle mannen zaten om een paar vuurtjes heen, rijst te koken, onder het genot van een kop koffie en in de meeste gevallen een sigaret. Dus wij er lekker bij gaan zitten, ik met een kop thee natuurlijk, een beetje genieten van de hitte en praten met iedereen die maar een beetje Engels kon (dat waren er niet veel). Na nog wat gepraat hebben met de dorpsimam mr. Marvis, veel aangeboden sigaretten afgeslagen te hebben en veel aangeboden bananen opgegeten te hebben, was het weer tijd om te gaan slapen. Voor het slapen gaan natuurlijk nog wel even goed insmeren met Deet, want ondanks dat onze host ons verzekerd had dat er geen malariamuggen zaten hier wouden we het risico toch niet nemen.

Morgen gaan we weer een scooter/motor huren en lekker door de omgeving heen crossen.

Adieu,

Stan