Dag 37

Ha daar ben ik alweer,

Vandaag zat ik om 9 uur al aan het ontbijt! Want dat kregen we weer een keer gratis, een heerlijk stokbroodje met ei en watermeloen toe. En na mijn onderwegtas ingepakt te hebben met 1,5 liter water en een pet heb ik een fiets gehuurd bij de homestay en ben ik maar op pad gegaan. Het eerst op de planning stond dus Hang mua, en in 3 min was ik al bij de ingang (de homestay ligt er praktisch naast).

Hang mua is een kleine berg met in totaal 700 traptredes en onderaan nog een kleine grot. Verder hebben ze om de berg allemaal soorten verschillende zen-gardens gemaakt en verschillende beelden geplaatst om de toeristen te vermaken. Maar goed ik was er dus voor de beklimming, ik dacht 700 tredes dat is een makkie, maar ik had even niet rekening gehouden met dat het 32°C was en heel erg benauwd. Dus na de eerste 100 tredes begon ik al erg te zweten en besloot ik maar iets rustiger aan te doen, maar zelfs met mijn rustige tempo moest ik meerdere keren even mijn stoppen en bijkomen, gelukkig was ik niet de enigste die het moeilijk had. Eenmaal driekwart omhoog was er een eerste uitzichtpunt en daar heb ik even 10 minuten gezeten met mijn hoofd in mijn handen, mijn leveskeuzes even aan het overdenken. Maar goed je kan dus niet na driekwart stoppen dus ging de klim verder en kwam ik aan bij de top met echt een geweldig uitzicht wat het allemaal waard maakte. Toen ik eenmaal boven was merkte ik ook dat mijn water alweer op was, gaat toch snel tijdens zo een klim. Toen moest ik natuurlijk de draak die de bergtop siert nog even op de foto hebben, maarja alle instagrammers moesten hier allemaal 20 foto's van hebben dus ben ik maar snel langs deze mensen geklauterd en ergens in het midden van de draak even (30 min) uitgerust en echt genoten van het uitzicht. Uiteindelijk ben ik naar de staart van de draak geklommen waar helemaal niemand was en heb ik toch nog een soort foto kunnen maken van de hele draak maar dan vanaf de verkeerde kant :p.

Na een hele snelle afdaling (wat veel beter lopen was :p), stond ik weer voor een nieuwe beklimming. Halverwege was er namelijk een splitsing waarvan de ene kant naar de top ging en deze ging dan naar een kleinere berg waar een klein pagodatje op stond. En toevallig stond er nu niemand, dus ik dacht mooi meegenomen. Na weer 100 tredes omhoog gelopen te hebben en een foto gemaakt te hebben was het eindelijk tijd voor de echte afdaling. Beneden heb ik nog even door de verschillende zen-tuinen gewandeld en de grot verkend (was niet veel) en toen snel weer met mijn droge mond de fiets op. 

Na de expeditie de hang mua berg op, was het tijd voor een andere expeditie. De expeditie naar Bai Dinh. Ik dacht dat het maar 8 km was, helaas bleek het zo een 20 km te zijn. Maar goed een stukkie fietsen is ook weer even lekker, dus na een nieuwe fles water gehaald te hebben kon ik er weer tegenaan. Omdat fietspaden in Vietnam niet bestaan bestaat de optie "fietsen" ook niet op Google maps. Dus had ik de keuze om als moterbestuurder of als voetganger mijn route te plannen. Ik dacht waar kom ik niet waar een motor ook kan komen, tot ik bij een snelweg uitkwam en om nou met mijn fietsie langs de snelweg te rijden vond ik ook niet zo een geweldig idee. Dus dan toch maar als voetganger, het nadeel van voetganger is dat hij je ook over wegen stuurt wat eigenlijk geen wegen zijn, maar daar had ik vandaag geen last van (en het is een beetje om).

Dus na een toeristische route langs de mooiste landschappen, een heleboel badende ossen, een groot meer en een heleboel drinkpauzes kwam ik aan bij Bai dinh. En net als gister stuurde google me naar de verkeerde kant van het complex, dus mocht ik nog eens 2 kilometer extra fietsen naar de ingang, Joepie!

Na mijn fiets geparkeerd te hebben (bij de scooters :p) op de veels te grote parkeerplaats moest ik natuurlijk eerst een ticket kopen. Omdat de parkeerplaats natuurlijk net iets te ver van de ingang was om te lopen moest ik uiteindelijk ook nog extra betalen voor een ritje daarheen in een soort treintje. Voordat ik de trein in kon stappen werd ik eerst nog verward opzij getrokken voor een foto met een paar oudere Vietnamezen en werd ik onderweg gevraagd hoe oud ik was en gelijk daarna of ik al getrouwd was, leuke vragen dus. 

Na een hele lange ondervraging waren we eindelijk aangekomen bij de ingang van het park. Het park bestond uit 35 verschillende bezichtingsheden en bestond uit 8 hectare land, genoeg te lopen dus :(. Uiteindelijk heb ik op een heel rustig tempo alles verkend en ook een paar dingen overgeslagen. Ze hadden heel veel tempels met een grote gouden Budha erin, hallen met kleine budha's erin, bovenop de berg een grote Budha en een hele grote pagoda met een Budha erin, je zou bijna zeggen dat het een budhistisch klooster was.

Maar goed na heel veel lopen was het weer tijd voor het treintje terug en de lange fietstocht terug, waar ik een beetje tegenop zag. Onderweg heb ik eerst nog even wat lunch gehaald (om half 5) en weer een grote fles water. Na het eten begon de tocht terug toch echt weer. Tijdens de terugweg werd ik halverwege opeens omringt door hele donkere wolken, want ja hoor het ging onweren. Dus ik als een gek doortrappen, op gegeven moment belanden we in de volgende fase van het naderende onheil; hele harde windvlagen. Dus ik ging nog harder fietsen en net toen ik het eerste spatje voelde was ik binnen en 5 minuten later ging het echt tekeer.

Het bleef de rest van de avond met bakken uit de hemel storten voor de rest, dus net op tijd binnen. Uiteindelijk was ik wel helemaal doorweekt maar dat kwam helaas door het zweet dus na een snelle koude douche heb ik even bijgekomen van mijn drukke dag en was ik zo moe dat ik tot 9 uur op bed bleef liggen en toen kwam ik erachte dat het restaurant al om 9 uur dicht ging dus dat werd geen avondeten. 's avonds heb ik van de trek gedroomd van Red bands, drop en een hamburger.

Morgen staat trâng an op de planning, een rustig bootritje.

Auf wiedersehen,

Stan