Dag 7

Welkom terug!

Vandaag in de reisblog; reizen en veel ook :|

De dag begon om 7 uur toen de wekker af ging, na een laatste rondje door het huisje of we wel alles ingepakt hadden liepen we naar boven toe voor ons laatste ontbijt op deze pracht locatie. We hadden van te voren al een taxi geregeld, dus om 8 uur waren we al weer op weg. Na een 2 uur durende tocht langs veel mooie bergen (dit keer niet in de mist gehuld) en een praatgrage chauffeur, die vertelde hoe kruidnagel werd geoogst en gedroogd. kwamen we aan in Gilimanuk, waar we de ferry op gingen. 

Na een uurtje op de ferry waren we al weer een uur verder, of nee eigenlijk niet, want de klok op Java gaat weer een uur terug. We kwamen uiteindelijk om 5 voor 11 aan bij de overkant, een plaatsje genaamd Ketapang. En vanuit daar moesten we de trein halen naar Probolinggo, die om 11:30 vertrok. Gelukkig was het treinstation op 10 min loopafstand, dus ik in volle versnelling doorlopen met mijn lange benen en Luuk kwam er hobbelend achteraan met zijn rolkoffer over de ongelijke wegen. Na 15 min kwamen we uit bij het treinstation en daar mochten we gelijk instappen want de trein stond al te wachten. We hadden voor onze eerste trein de meest luxe klasse geboekt dus het was iig een comfortabele reis met veel beenruimte en een airco. Aan boord hebben we nog wat lunch gehaald en een beetje uit het raam gekeken, helaas was er niet heel veel te zien, dus toen maar even gerelaxt met de telefoon en een boek. Eenmaal aangekomen in Probolinggo moesten we eerst even kijken waar we eruit konden, want het perron lag 2 meter onder de treindeur, dus moesten we een paar coupes verder lopen, waar ze met een trappetje klaar stonden om ons van de trein te halen. 

Het station van Probolinggo ligt naast een redelijk groot park, waar veel studenten rondliepen (en aan het voetballen waren). Wij hebben in het midden van het park even gezeten om bij te komen van de treinreis en een beetje op te warmen van de airco, want die stond toch wel erg koud. We wouden eigenlijk nog naar een bekende foodmarkt in de buurt, maar besloten dat het toch niet zo handig was aangezien het toch nog een stukkie lopen was en met Luuks rolkoffer kwamen we niet ver. Wij stonden op het punt om weg te gaan toen er opeens 2 giechelende meisjes op me af kwamen lopen die vroegen of ze mij een paar vragen konden stellen voor school, nouja het was meer om met mij op de foto te kunnen en een praatje te maken dan dat het inhoudelijk ergens op sloeg maar goed, je moet toch een goed excuus hebben om met zo een knappe jongen te praten :x. 

Na deze gekke gebeurtenis hebben we een Grab besteld om ons naar onze kamer te brengen, wat nog niet makkelijk was, want de eerste zei dat zijn auto het toch niet ging redden de berg op, de tweede was opeens zijn banden aan het wisselen en de laatste wou het dubbele van de aanbevolen prijs, dus wij nog even onderhandeld naar een lagere prijs en toen toch maar die genomen. Wat op maps aangegeven stond als een uur en een kwartier werd uiteindelijk dik 2 uur. Dus om 6 uur kwamen we aan in onze homestay, nog even ons helemaal volgegeten bij een heerlijk indonesisch restaurantje, zodat we vannacht genoeg energie hebben om de Bromo vulkaan te beklimmen. 

Hopen dat we nu een beetje kunnen slapen, want morgen word weer een lange dag (de wekker staat om 3 uur O.O)

o/

Stan

P.S Luuk is vandaag 3 keer aangesproken als misses, ook wel een leuk feitje.