Dag 16

24 juli 2022 - Jakarta, Indonesië

Geachte lezer,

Vandaag zou een redelijk simpele dag worden, maar het ging helaas niet helemaal volgens planning

De dag begon om een uur of 8, ik moest mijn tas weer inpakken en we moesten om 9 uur de trein hebben. Om kwart over 8 stonden we in de lift naar beneden met alle bagage (achteraf bleek dat we onze doos met mondkapjes waren vergeten :( ). Dus wij vrolijk op weg naar het station, wat ongeveer een minuut of 10 lopen was. Onderweg bleek dat er een marathon aan de gang was (helaas moesten we weg, anders hadden we zeker meegedaan ;D). Wat ons heel goed uitkwam, een deel van de straat was namelijk afgezet, waardoor we (ik) veel makkelijker konden lopen met Luuk's gele rolkoffer, een stoep hebben ze op de meeste plekken niet van gehoord namelijk. Ik wou voor de grap nog een stukje mee rennen, maar luuk keek me nors aan, die had nog last van zijn ochtendhumeur. Nou goed, eenmaal aangekomen op het station ging ik de kaartjes uitprinten. De machine gaf alleen een error aan, "this gate does not exist", klein probleempje, want na verdere inspectie kwam ik erachter dat we dus op het verkeerde station stonden. Blijkbaar kon je alleen opstappen op dit station als je een excutif kaartje hadden, en wij hadden ekonomi kaartjes. Het was inmiddels half 9 en wij dus als een gek een taxi aangesproken en  hopen dat we op tijd aan zouden komen, in theorie zouden we het nog kunnen halen namelijk. Alleen hadden we niet gerekend op de tolwegen en de langzame rijstijl van onze taxichauffer, eindstand: 7 minuten te laat.

Alle treinen naar Jakarta stonden in onze reisapp helemaal volgeboekt, dus ik was al op zoek naar een andere manier om in Jakarta te komen. Maar nadat Luuk wat had rondgevraagd, bleek dat we bij het loket nog kaartjes konden halen. Dus na voor de tweede keer kaartjes naar Jakarta gekocht te hebben, vertrokken we drie kwartier later dan gepland, maar het voordeel was we hadden nog wel tijd om ontbijt te halen in de vorm van een croisantje. Na een 4 uur durende treinrit, wat de mooiste treinrit tot nu toe was, kwamen we om kwart voor 1 aan in Jakarta.

Eenmaal aangekomen, zetten we het weer op het lopen, op weg naar ons vijfsterrenhotel. Het was 30 graden, zonnetje op ons bol, maar gelukkig mocht luuk weer met de koffer zeulen, dus dat scheelde mij weer zweten. Het was nog een redelijke wandeling naar het hotel, met onderweg tal van chauffeurs die voor ons stopten en vroegen of we een taxi wouden, maar wij zijn nederlanders we houden van wandelen, want dat is gratis! Na 25 min kwamen we dan aan in het hotel, helemaal kapot en bezweet, maar wel gratis! Gelukkig was de kamer al klaar, en hadden we een gratis upgrade gekregen, dus dat compenseerde enigszins. We hadden uiteindelijk een hele mooie kamer met zelfs een bureau. Dus ik heb gelijk een kopje thee gezet en ben begonnen met mijn blogachterstand in te halen. Bij het hotel zaten ook een gratis te gebruiken wasserette, wat voor mij wel goed uitkwam, want mijn shirts waren al weer op en ik liep op deze snikhete dag in een trui, omdat ik dat als enigste nog over had. Na het wasje erin gegooid te hebben, besloten we onze lunch te gaan halen, verder dan 200 meter hoefden we niet te lopen want daar zagen we al een tentje wat noedelsoep maakte, dus na een heerlijk bakje noedels zijn we weer terug naar de hotelkamer gegaan. Na een half uurtje verder schrijven, was mijn was klaar, en was het even gokken hoelang en wat er wel of niet in de droger kon. Toch maar alles de droger in gegooid, op hoop van zege, en na 30 min was alles wonderbaarlijk droog en ongeschonden. Na alles gestreken te hebben en weer terug op de kamer aangekomen nog even een boekie gelezen en gedoucht.

Helaas moesten we 's avonds nog een keer het hotel uit, dit keer om avond te eten. Na even rond gestrompeld te hebben in de wijk waar de eettentjes zaten, hebben we een keer gekozen voor een wat luxer restaurant, waar tot onze verassing alleen maar indonezen zaten (de omgeving was best wel toeristisch). Luuk had lamsoep, met rijst en ik had een balinese schaal, met in het midden rijst en eromheen allemaal kleine balinese gerechtjes. Het was allemaal erg lekker, tot ik bij 1 van de gerechtjes een hele grote hap met pepers had genomen. In het begin viel het wel mee en probeerde ik rustig door te eten, maar mijn mond begon steeds meer in brand te staan. Ik kreeg langzaam tranen in mijn ogen, en alle pogingen om te blussen hielpen niet. Dus ik als een gek naar het toilet gerend, alleen het restaurant zat midden in een winkelcentrum en had zelf dus geen toilet. Ik met tranende ogen een een steeds hetere mond, half door het winkelcentrum gerend. Toen ik eindelijk het toilet gevonden had stond er een bewaker bij de ingang van het toilet en de wasbak, dus ik als een gek mijn mond omspoelen met water, en mijn tranen uit mijn ogen vegen, en de beste man keek me aan met een blik "die is helemaal gek geworden". Dus na mijn kleine toiletbezoek, durfde ik de rest van mijn eten niet meer aan te raken (was niet heel veel meer over) en hadden we nog even een chocoladetaartje besteld (wat echt een bom aan chocola was), heerlijk om de pepers mee weg te spoelen.

Het plan was om 's avonds nog de stad in te gaan, maar we hadden eigenlijk allebei geen puf meer om iets te doen dus maar weer terug naar het hotel en een boekie gelezen.

Morgen gaan we Bataviastad bezoeken en 's avonds even naar china town!

Met vriendelijke groet,

Stan

Foto’s

3 Reacties

  1. Opa Jan en oma Ineke:
    27 juli 2022
    Het reizen zit jullie niet altijd mee (verkeerd station etc) Wel een fijn Hotel ! en morgen met schonen shirts naar Batavia stad. Weer een nieuwe beleving. tot het volgende verslag
  2. Frans:
    27 juli 2022
    Ja , ja , mooi verhaal weer ,maar eh , wat minder lopen ,neem een taxi , trein gemist ,jammer , en koop een shirt , kost niks daar ! En eh , kijk uit wat jullie eten !!!, ook effe wat anders dan die noedels ,hi hi !succes daar ! 😂😂😘👍
  3. Chantal:
    27 juli 2022
    He lieverd, sorry, moest wel even hard lachen…. Zag t helemaal voor je, rennend op zoek naar water om je mond te spoelen. Enne “tegenslagen” horen er bij, dit soort dingen blijven je het langste bij en daar heb je het jaren later nog over. En maakt je verslag nog leuker om te lezen wahaha….. mis je wel hoor. …. Maar lekker blijven genieten xx